Hoogopgeleide werknemers hebben steeds minder eisen en wensen. Ze verdienen minder, zijn bescheidener in hun salariswensen en somberder over de arbeidsmarkt dan in 2011.Dat blijkt uit het Intermediair Imago Onderzoek 2012, uitgevoerd door onderzoeksbureau Motivaction.
Uit het onderzoek (onder 4000 hoogopgeleiden) blijkt dat professionals minder verdienen dan vorig jaar. Momenteel verdient een op de tien hoogopgeleiden meer dan 45 duizend euro per jaar, terwijl dat vorig jaar nog ruim een kwart was. Het onderzoek van vorig jaar werd op een andere manier uitgevoerd, maar toch is het een teken aan de wand, menen de onderzoekers.
De jaarlijkse salarisstijging voor jonge hoogopgeleiden is blijkbaar minder groot dan in voorgaande jaren, schrijft Intermediair. Wie van baan wisselt, gaat niet langer met een sprong omhoog, maar accepteert eerder een gelijk of zelfs lager salaris. Onder invloed van de crisis zijn ook de salarisverwachtingen bijgesteld: 37 procent van de hoogopgeleiden met maximaal tien jaar werkervaring vindt een salaris van 45 duizend euro of hoger ‘passend’ bij een volgende functie. In 2011 vond nog 48 procent van de ondervraagden een dergelijk salaris gepast.
Veel bedrijven blijven in hun communicatie hangen op de eerste laag, zegt Mensink. ‘Maar echt nodig is dat niet, zeker niet wanneer het salaris goed is. Dan trek je mensen juist veel meer door het over de cultuur of over het doel van het bedrijf te hebben. Overigens gaat dit in het MKB makkelijker dan bij multinationals. Als de span-of-control van de oprichter tot elke nieuwe medewerker strekt, praat je makkelijker over cultuur en levensdoel dan wanneer je elk jaar 1000 mensen aanneemt.’
De jaarlijkse salarisstijging voor jonge hoogopgeleiden is blijkbaar minder groot dan in voorgaande jaren, schrijft Intermediair. Wie van baan wisselt, gaat niet langer met een sprong omhoog, maar accepteert eerder een gelijk of zelfs lager salaris. Onder invloed van de crisis zijn ook de salarisverwachtingen bijgesteld: 37 procent van de hoogopgeleiden met maximaal tien jaar werkervaring vindt een salaris van 45 duizend euro of hoger ‘passend’ bij een volgende functie. In 2011 vond nog 48 procent van de ondervraagden een dergelijk salaris gepast.
Lage arbeidsmobiliteit
Volgens de onderzoekers van Intermediair en Motivaction lijken hoogopgeleiden de storm te willen uitzitten en bij hun baan te blijven. De arbeidsmobiliteit is laag en werknemers zijn onzeker. Opmerkelijk genoeg verwachten mensen met een universitaire achtergrond iets vaker dat ze misschien of zeker hun baan zullen verliezen in het komende jaar dan hbo’ers. In deze crisistijd voelen meer hoogopgeleide mannen zich zeker van hun baan dan vrouwen. Mocht het baanverlies er dan toch komen, dan vrezen mannen vooral dat zij de hypotheek niet kunnen betalen, terwijl vrouwen in dat geval verwachten minder op vakantie te gaan.Maatschappelijke bedrijven populair
Uit het onderzoek blijkt verder dat de populariteit van ‘maatschappelijke bedrijven’ stijgt. Volgens Job Mensink, consultant bij Employer Brands Insights, kun je een soort piramide van Maslow maken van wat werknemers belangrijk vinden in en baan. ‘Onderaan bevinden zich de loopbaanfactoren, zoals salaris, opleiding en vrije dagen. In de laag erboven zit de cultuur van een organisatie: hoe ga je met elkaar om en wie zijn bijvoorbeeld je helden? En in de toplaag zit de purpose: waarom bestaat dit bedrijf, wat is het levensdoel?’Veel bedrijven blijven in hun communicatie hangen op de eerste laag, zegt Mensink. ‘Maar echt nodig is dat niet, zeker niet wanneer het salaris goed is. Dan trek je mensen juist veel meer door het over de cultuur of over het doel van het bedrijf te hebben. Overigens gaat dit in het MKB makkelijker dan bij multinationals. Als de span-of-control van de oprichter tot elke nieuwe medewerker strekt, praat je makkelijker over cultuur en levensdoel dan wanneer je elk jaar 1000 mensen aanneemt.’
Alleen oprecht
Overigens moeten niet alle bedrijven nu ineens over cultuur en levensdoel gaan praten, zegt Mensink. ‘Als bedrijven niet maatschappelijk bewust zijn, moeten ze er ook vooral niets mee willen doen. Het werkt alleen wanneer het authentiek is, wanneer het echt in de doelen van je bedrijf zit. Wanneer bedrijven alleen eenmaal per jaar de zorgboerderij gaan schilderen, zet dat voor bewuste werknemers geen echte zoden aan de dijk. Laat je er in je arbeidsmarktcommunicatie alleen op voorstaan als het oprecht is.’
Bron: P&Oactueel
.
.